1959
Բոլորը Լորեն: Լորենը օրերս լողափում էր: Նա իրեն միայնակ էր զգում և ընկերություն էր ուզում: Մենք նրան նկատեցինք հեռվից և եկանք նրա հետ խոսելու: Լորենը մեզ խնդրեց որոշ ժամանակ անցկացնել իր հետ: Մենք չէինք պատրաստվում ոչ ասել գեղեցիկ տիկնոջը: Ի վերջո, մենք նրան կրկին հրավիրեցինք Մայքի մոտ: Նա իրեն բավականին բուռն էր զգում, ուստի նա սկսեց շփվել մեր առջև: Մենք մտածեցինք, որ Լորենը լավ է գնում, խնդրեցինք մերկանալ, և նա այդպես էլ արեց: Լորենը խնդրեց ծծել իմ ձագին, իսկ հետո ես լիզեցի նրա քաղցր, վարդագույն փիսիկը `նրան հետ բերելու համար: Հետո մենք գնացինք դրան, ինչպես երկու վայրի նապաստակներ: Պետք է սիրել մի ճուտ, որը կախված է օտարների բարությունից: