1792
Անալ Իզաբել: Իզաբելը գալիս է իր պատանի ամուր հետույքը լցնելու Ռայանի լիսեռով և չի ուզում սպասել: Հետո խորամանկացնելով այդ ձագին հաճելի և անփույթ, նա տարածում է այդ կատվին, որպեսզի նա լցնի իր ճարմանդը: Նա ցանկանում է, որ աքաղաղը իր հետույքով գեղեցիկ և խորը լինի և պարտադրում է, որ նրան անիծի մինչև իր բացը: